Een eigen bedacht liedje
Ritueel van Tine
Voor Rowan, haar zoontje dat twee dagen oud werd.
We bedachten een liedje voor ons zoontje. Een simpel liedje, al dan niet op een bestaande melodie geschreven.
Dit zingen we thuis als we gaan slapen aan zijn plekje in ons huis. Maar evengoed neuriën we dit liedje tussendoor weleens, soms ook zonder bewust of actief met ons zoontje bezig te zijn. Het is wel echt zijn liedje.
We zongen het ook op zijn verjaardag met vrienden en familie samen. Dit was bijzonder krachtig en heel kwetsbaar. We vroegen vrienden om het in te zetten en het voortouw hierin te nemen, omdat we dit zelf te moeilijk vonden. We zongen het liedje verschillende keren na elkaar.
Zijn liedje zingen creëert voor ons een momentje van even ‘dag’ zeggen, het is verbinding met hem. Het doet zoveel om deze woorden ‘luidop’ te zeggen/zingen, ze krijgen meer kracht zo, meer dan wanneer ze in ons hoofd blijven zitten. Mijn partner en ik zingen meestal samen, dus ook tussen ons is dit een verbindend momentje. We hopen dat in de toekomst ook het broertje/zusje van Rowan dit liedje samen met ons zal zingen.
De tekst:
Dag Rowan kleine ukkepuk
Wat zien we jou zo graag
Hier of daar, dat maakt niet uit
We wensen jou veel geluk
Liefde, liefde,
liefde is wat ons bindt.
Liefde, liefde,
liefde is wat ons bindt.